Sfeerbeeld van een jongeman die een boek oppakt, en een jongevrouw die een boek leest in een bibliotheek.
De jongevrouw en de jongeman zitten naast elkaar tegenover de camera.
De jongevrouw zegt: Dit is Héritier.
De jongeman zegt: Ja, en dit is mijn tante, Sinorina. Wij zijn samen opgegroeid en hebben echt een speciale band samen.
Sfeerbeeld van Héritier en Sinorina die door een strip bladeren.
Sinorina zegt: Ik was de eerste in de familie die Nederlands leerde en ik vond dat tof. Daarom heeft Héritier zich ook in een Nederlandstalige school ingeschreven.
Héritier zegt: Dat is een troef hè, verschillende talen spreken, zeker in Brussel. Ik vond dat echt top. Mijn eerste jaar in het Nederlandstalige onderwijs was niet gemakkelijk, maar soms moet je gewoon je plaats durven op te eisen.
Sinorina voegt toe: En zeker in de artistieke wereld. Toen Héritier klein was, wisten we al dat hij artistiek zou worden. En ik zeg altijd aan Héritier dat hij gefocust moet blijven, ook al is er een obstakel voor hem.
Héritier zegt: Ja, dat is waar. Dat lukt niet altijd, maar ik doe altijd wel mijn best. En dat is het belangrijkste, denk ik, dat je je best probeert te doen en gewoon niet loslaat.
Sfeerbeeld van Héritier en Sinorina die op straat wandelen. Héritier springt op een bank.
Héritier zegt: De eerste keer dat ik me op artistiek vlak voelde openbloeien, was waarschijnlijk met Foyer, toen ik deelnam aan de Zinneke Parade. Dat was echt supertof. Mijn tante heeft mij echt altijd ondersteund om mijn dromen na te jagen.
Sinorina zegt: Ik werk bij The IT Garage. En daar ondersteunen we kinderen en jongeren om hun talenten te ontwikkelen in wetenschappen en in technologie. Ja, de cirkel is rond.
