Mehdi-Georges combineert beeldhouwkunst, geluid en licht om de diverse gemeenschap van Sint-Jans-Molenbeek te betrekken. Het werk is een plek van magie en contemplatie die geactiveerd wordt door een koor van geluiden, liederen en muziek die in Molenbeek zelf geproduceerd werden. De fysieke structuur heeft de vorm van een holle palmboom met één ingang en een bank binnenin waar mensen kunnen zitten en rusten. De palmboom staat centraal in dit project en het is een motief dat Mehdi-Georges gedurende zijn hele carrière heeft gebruikt. Als motief suggereert de palm warmte en roept hij de hete, gele stralen van de zon op, of je die nu tegenkomt op een koude winterdag of een regenachtige nacht. De kunstenaar nodigt mensen uit om weggevoerd te worden van hun huidige positie naar een betoverende plek elders.
De palmboom is een van de oudste plantensoorten en past zich aan een groot aantal klimaten aan.
Dit werk van Mehdi-Georges Lahlou is gebaseerd op de voorstelling van deze plant in de collectieve verbeelding, die het exotische, een oase suggereert. Hier kan het beeld van een omgehakte palmboom ook ontbossing en de effecten van globalisering oproepen.
De ware magie van de kunstintegratie zal echter het geluid zijn dat degenen die de structuur betreden overspoelt.
Verschillende klanken, gelach, gezellig gebabbel, zingende mensen gelaagd met vogelgezang vullen de holle palmboom.
Tamara Beheydt sprak met Mehdi-Georges Lahlou. Lees de tekst die ze erover schreef.
PERSTEKST
Mehdi-Georges Lahlou
Into the Palm, the birds...
roestvrij staal, geluid
Voor het project, Into the Palm, the Birds..., realiseerde de kunstenaar een sculptuur in de semi- publieke ruimte die geluid en licht combineert om de diverse gemeenschap van Sint-Jans-Molenbeek bij het project te betrekken. Eerder dan deze kunstintegratie te zien als een visuele verademing binnen de gemeente, zal het project een plaats van magie en contemplatie creëren die geactiveerd wordt door een koor van geluiden, liederen en muziek die binnen Molenbeek zelf werden opgenomen. In zijn oeuvre is Mehdi-Georges Lahlou geïnteresseerd in het heroverwegen van de relatie tussen het werk dat hij creëert en het publiek. De vorm van zijn kunstwerk staat in dialoog met de plaats waar het getoond wordt en de mensen die het ervaren. Voor deze geluidsinstallatie stelt de kunstenaar een zintuiglijke ontmoeting voor die rekening houdt met de verschillende gemeenschappen van Molenbeek en tegelijkertijd een gevoel van eenheid tussen hen creëert.
Into the Palm, the Birds... overstijgt taal en nationaliteit om een gevoel van verwondering en samenhorigheid te creëren.De fysieke metaalstructuur neemt de vorm aan van een uitgeholde palmboom met één ingang. Binnenin de palmboom kan men op een bankje zitten om uit te rusten en zich te laten betoveren door klank en licht. De rasterstructuur van de moucharabieh filtert het licht in het interieur dynamisch.
De palmboom is een steeds terugkerend motief in Mehdi-Georges zijn praktijk en staat ook in dit project centraal. Hij suggereert warmte en doet denken aan de warme, gele stralen van de zon, of het nu op een koude winterdag is of tijdens een regenachtige nacht. De palmboom roept, als een totem, het paradijs op en nodigt mensen uit om deze betoverende plek te betreden. Dit gevoel van magie, een bezwering van wat niet in de omgeving van Vaartkapoen lijkt te passen, is essentieel voor de ervaring van dit kunstwerk. Molenbeek bestaat uit meer dan 140 verschillende nationaliteiten: alle Molenbekenaars kunnen zich identificeren als inwoners van Molenbeek of als wereldburgers en kunnen samen de ruimte betreden en delen.
De geluidsinstallatie zal echter de ware magie betekenen waardoor de mensen die de kunstinstallatie betreden overspoeld worden. Dit klankmateriaal bestaat uit opnames van verschillende geluiden die in Molenbeek te horen zijn. Het werk is als een symfonie waarvan de gemeenschap actief deel uitmaakt.
De link tussen de geluiden en de iconografie van de palmboom zijn de vogels. De klanken van hun verschillende deuntjes vormen de basis van de geluidsinstallatie. In tegenstelling tot de palmboom, die een zonnige en magische verademing in Molenbeek oproept, zijn deze herkenbare vogelgeluiden, net als de andere geluiden, in de gemeente zelf opgenomen.
Door de tijd en ruimte heen zijn vogels in de literatuur en kunst steeds gebruikt om mensen voor te stellen, zoals we kunnen lezen in La Conférence des oiseaux, een Perzisch gedicht geschreven door Farid al-Din Attär in 1177. Ze suggereren schoonheid en
Mehdi-Georges Lahlou
Into the Palm, the birds...
acier inoxydable, son
Pour le projet Into the Palm, the Birds..., l'artiste a réalisé une sculpture dans un espace semi-public qui combine son et lumière pour impliquer la communauté diversifiée de Molenbeek-Saint-Jean. Plutôt que de considérer cette intégration artistique comme une bouffée d'air frais visuelle dans la commune, le projet créera un lieu de magie et de contemplation activé par un chœur de sons, de chants et de musique enregistrés à Molenbeek même. Dans son œuvre, Mehdi-Georges Lahlou cherche à repenser la relation entre l'œuvre qu'il crée et le public. La forme de son œuvre d'art est en dialogue avec le lieu où elle est exposée et les personnes qui la découvrent. Pour cette installation sonore, l'artiste propose une rencontre sensorielle qui prend en compte les diverses communautés de Molenbeek tout en créant un sentiment d'unité entre elles.
Into the Palm, the Birds... transcende la langue et la nationalité pour créer un sentiment d'émerveillement et d'appartenance. La structure métallique physique prend la forme d'un palmier évidé avec une seule entrée. À l'intérieur du palmier, on peut s'asseoir sur un banc pour se reposer et se laisser enchanter par le son et la lumière. La structure en grille du moucharabieh filtre dynamiquement la lumière à l'intérieur.
Le palmier est un motif récurrent dans la pratique de Mehdi-Georges et est également au cœur de ce projet. Il évoque la chaleur et rappelle les rayons jaunes et chauds du soleil, que ce soit par une froide journée d'hiver ou par une nuit pluvieuse. Le palmier, tel un totem, évoque le paradis et invite à pénétrer dans ce lieu enchanté. Ce sens de la magie, un exorcisme de ce qui semble déplacé dans l'environnement de Vaartkapoen, est essentiel à l'expérience de cette œuvre d'art. Molenbeek compte plus de 140 nationalités différentes : tous les Molenbeekois peuvent s'identifier comme résidents de Molenbeek ou comme citoyens du monde et peuvent entrer ensemble dans l'espace et le partager.
Cependant, c'est l'installation sonore qui constituera la véritable magie qui submergera ceux qui pénétreront dans l'installation artistique. Ce matériel sonore se compose d'enregistrements de différents sons que l'on peut entendre à Molenbeek. L'œuvre est comme une symphonie dont la communauté est un élément actif. Les oiseaux constituent le lien entre les sons et l'iconographie du palmier.
Les sons de leurs différents petits airs constituent la base de l'installation sonore. Par opposition au palmier, qui évoque une bouffée d'air frais ensoleillé et magique à Molenbeek, ces sons d'oiseaux reconnaissables, comme les autres sons, sont enregistrés dans le quartier lui-même.
À travers le temps et l'espace, les oiseaux ont toujours été utilisés dans la littérature et l'art pour représenter des personnes, comme on peut le lire dans La Conférence des oiseaux, un poème persan écrit par Farid al-Din Attär en 1177. Ils évoquent la beauté et l'individualité, mais aussi la migration et la collectivité.
Mehdi-Georges Lahlou
Into the Palm the Birds
stainless steel, sound
For the project Into the Palm the Birds, the artist created a sculpture in the semi-public space that combines sound and light to engage the diverse community of Molenbeek-Saint-Jean. Rather than seeing this piece as a visual breath of fresh air within the municipality, the project will create a place of magic and contemplation activated by a chorus of sounds, songs and music recorded within Molenbeek itself. In his oeuvre, Mehdi-Georges Lahlou is interested in rethinking the relationship between the work he creates and the audience. The shape of his artwork is in dialogue with where it is displayed and the people experiencing it. For this sound installation, the artist proposes a sensory encounter that takes into account Molenbeek's diverse communities while creating a sense of unity between them.
Into the Palms the Birds transcends language and nationality to create a sense of wonder and belonging. The physical metal structure is in the shape of a hollowed-out palm tree with one entrance. Inside the palm tree, one can sit on a bench to rest and be enchanted by sound and light. The latticework of the mashrabiya dynamically filters the interior light.
The palm tree is a recurring motif in Mehdi-Georges' work and is also central to this project. It suggests warmth and is reminiscent of the warm, yellow rays of the sun, whether encountered on a cold winter day or a rainy night. The palm tree, like a totem, evokes paradise and invites people to enter this enchanted place. This sense of magic, an incantation of what does not seem to fit into the Vaartkapoen surroundings, is essential to the experience of this artwork. Molenbeek is composed of more than 140 different nationalities: all Molenbeek citizens can identify themselves as residents of Molenbeek or as global citizens and can enter and share space together.
However, the sound installation will be the true magic that engulfs those who enter the art installation. The sound material consists of recordings of various sounds heard in Molenbeek. The work is like a symphony of which the community is an active part. The link between the sounds and the iconography of the palm tree are the birds. The sounds of their various tunes form the basis of the sound installation. Unlike the palm tree, which evokes a sunny and magical respite in Molenbeek, these recognisable bird sounds, like the other sounds, are recorded in the municipality itself.
Throughout time and space, birds have persistently been used in literature and the arts to represent people, as we can read in The Conference of the Birds, a Persian poem written by Farīd ud-Dīn in 1177. They suggest beauty and individuality, but also migration and collectivity.